این ویدیو از مدرسه زندگی آلن دوباتن با لحنی طنز گونه به موضوع احساس دو گانه و غریبگی ما انسان ها با تن و بدن خود می پردازد و از آنجا شروع می کند که همیشه از دیدن هنرپیشه ی شخصیتها، در فیلمهایی که رمانشان را خوانده ایم، تعجب می کنیم و معذب می شویم. آیا حتما مجبوریم تن و بدن خود را دوست داشته باشیم؟

دو رویکرد متعارف به زندگی از این قرار است: سوگوارانه و تراژیک یا مثبت اندیشانه رویکرد سومی هم وجود دارد که توصیه می کند همه تلخی و پوچی زندگی را ببینیم و بپذیریم اما با لج بازی، عصیانگری و طنز تلخ با آن روبرو شویم این ویدی ازمدرسه زندگی آلن دوباتن به این رویکرد سوم می‌پردازد.