درس‌هایی از دائودجینگ (تائوتچینگ) لائوتسه

دائودجینگ  (تائوتچینگ) کتاب باستانی رازآلودی است که شاید فردی به نام لائوتسه  (لائوتزو) نوشته باشد.

راهی که بتوان نشان داد راه نیست. نامی که بتوان بر زیان آورد نام نیست.

اصل همه چیز بی‌نام است. نام گذاشتن مادر جهان پر از چیزهاست. از خواهش خالی شو تا نهاد رازآلود جهان را نظاره کنی.

با خواهش یکی شو و آنگاه جهان تنها نمود و نماد خود را بتو نشان خواهد داد.

با دانش می‌توان دانست، اما با ساکت شدن می‌توان فهمید.

خانه با چاردیوار برپاست اما مقصود، فضای خالیِ میان دیوارهاست.

از کوزه آنچه بدرد می‌خورد طرح آن نیست. تهیِ میان طرح‌هاست.

اداره کردن یک مملکت بزرگ مانند سرخ کردن یک ماهی کوچک است. وسواس قصد و اراده ویرانگر است.

درسی که بتوان درس داد مهمترین درس نیست.

مطالب مرتبط:

فلسفه وو وی