نقص فنی عشق های دیجیتال

این ویدیو از مدرسه زندگی آلن دوباتن شیوه‌های آشنایی سنتی و آشنایی مدرن آنلاین را با هم مقایسه می‌کند و می‌پرسد نقص فنی عشق دیجیتال چیست؟

موسسه THE SCHOOL OF LIFE 

در بیشتر طول تاریخ روابط نسبتا ساده بودند و این یک دلیل پیش پاافتاده اما تغییر ناپذیر داشت. پیدا کردن جفت مناسب بشدت سخت بود و همه این را می‌دانستند. انتخابهای معدودی در روستا وجود داشت، سفر سخت و پرهزینه بود. مناسبت‌های اجتماعی برای آشنایی کم بود.

این قضیه نکات منفی زیادی داشت باعث می‌شد آدم‌ها خواستگارانی را قبول کنند که چنگی به دل نمی‌زدند. معنی اش این بود که شخصیت‌هایی که می توانستند هم را خوشبخت کنند در تنهایی می‌مردند چون یک کوه یا رودخانه بینشان فاصله انداخته بود.

متخصصان فناوری از نبوغشان استفاده کردند تا به این موانع غلبه کنند و به ما انتخاب‌های بی پایانی بدهند. قرار گذاشتن با یک آدم جدید الان دیگر در تمام اوقات ممکن است. ولی این پیشرفت بزرگ در سطح معرفی آدم‌ها به همدیگر، یک چالش ادامه دار رامخفی کرده، چالشی که به هدف نهایی آشنایی برمی‌گردد. ممکن است ملاقات با ما آسان‌تر شده باشد، اما دوست داشتن ما ساده‌تر نشده است.

تک‌تک‌ما انسان‌ها به عنوان کیس آشنایی یا ازدواج پر از چالش و مساله‌ایم. همه ویژگی‌های روانشناختی عجیب غریبی داریم که می تواند یک رابطه طولانی و پایدار رابا مشکل روبرو کند. ما صبر و قرار نداریم، مستعدیم به دیگران اتهام‌های ناعادلانه بزنیم، دلمان برای خودمان بسوزد، و بلد نیستیم طوری حرفمان را بزنیم که دیگران بفهمند و این تاره مشت نمونه خروار بود.

اینکه می‌توانیم آدم‌های زیادی را ببینیم خیلی قشنگ، جنبه های زشت ما را پنهان می‌کند. باعث می‌شود یک فکر جذاب و گمراه کننده در ذهن شکل بگیرد و تا در روابط به مشکل می‌خوریم این فکر به سراغمان میاد که دلیل مشکل این است که با آدم مناسب قرار نگذاشته‌ایم. به خودمان می‌گوییم دلیل تنش و سربه هوایی در رابطه‌مان این نیست که شخصیتمان جنبه های ناخوشایند دارد و دلیلش این نیست که شرایط انسانی همیشه سخت و متناقض است.

بلکه در این توهمیم که باید آنقدر به گشتن ادامه بدهیم تا یک گزینه منطقی‌تر پیدا کنیم که نهایتا دیدگاه‌هایش عین ما باشد. وعده انتخاب‌های زیاد باعث شده صبر و‌ حوصله و فروتنی مورد نیاز برای بودن با یک انسان دیگر را از دست بدهیم. یادمان باشد  که همه جذابند تا وقتی که چیزی در موردشان نمی‌دانیم. بخشی از آمادگی برای عشق این است که بتوانیم مشکلات آدمهای دیگر را در ذهن تصور کنیم قبل از اینکه بیشتر بشناسیمشان. مثلا آن کج‌ خلقی های پشت لبخند شادشان. گذشته پنهان در پشت آن چشمان درخشان یا کلاف سردرگم روح در پشت اظهار علاقه  به کمپینگ و گشت و گذار.

ممکن است بتوانیم با صد تا آدم دیگر قرار ملاقات بگذاریم ولی آنهایی که در حقیقت می‌توانیم دوست داشته باشیم آنقدر زیاد نیست. سایت‌های دوست‌یابی شاید ارتباط را ساده کرده باشند ولی کمک نکرده‌اند صبورتر، نظربلندتر، بخشنده‌تر یا همدل‌تر باشیم یعنی این سایتها کمکی به ایجاد هنر یک رابطه پایدار نمی کنند. بیشتر مشکلاتی که ما با یک کیس خاص پیدا می‌کنیم، با تقریبا هر کیس دیگه ای هم می توانست به شکل دیگری اتفاق بیافتد.

کاری واقعی که باید بکنیم این نیست که بعد از یک جستجوی منطقی، همچنان به گشتن و‌گشتن ادامه بدهیم کار اصلی این است که درک کنیم چرا زندگی با هر انسانی سخت است و تلاش می‌خواهد. وقتی برای عشق آماده ایم که دیگر از انتخاب‌های جدید هیجان زده نشویم و درک کنیم که شاید کیس زیاد باشد ولی انتخاب‌ها آنقدر هم زیاد نیست.

شاید بنظرتان دیدگاه تلخی بیاید ولی در نوع خودش ادراک آزادی بخشی است که باعث ‌می‌شود انرژی مان را روی ملاقاتهای جدید نگذاریم بلکه در پی بلوغ عاطفی ‌دو جانبه باشیم که بر پایه آن بشود روزی عشقی را بنا کرد.

ترجمه: دکتر ایمان فانی

مطالب مرتبط:

اهمیت صداقت از ابتدای آشنایی