مولکول آب عملا همه جا وجود دارد، از رطوبت خاک تا قطبین زمین، تا درون سلولهای بدن. بسته به فاکتورهایی مثل مکان جغرافیایی، میزان چربی بدن، سن و جنس، یک آدم متوسط بین ۵۵ تا ۶۰ درصد وزن بدنش آب است.

موقع تولد نوزاد از این هم خیس‌تر است ۷۵ درصد وزنش  آب است و می‌شود گفت  شبیه ماهی است. ولی تا سال اول تولد سهم آب می‌رسد به ۶۵ درصد وزن. حالا آب چه نقشی در بدن ما بازی می‌کند و واقعا چقدر نیاز به آب داریم تا سالم بمانیم.

مولکول اب در بدن کمک می‌کند غضروف‌ها و مفاصل روغن کاری شوند و حالت تر و تازه و بالشتکی شان را حفظ کنند. آب دمای بدن را تنظیم می کند و مغز و نخاع را تغذیه می‌کند، آب فقط در خون ما نیست تقریبا سه چهارم وزن مغز و قلب بزرگسال آب است موز هم تقریبا همین‌قدر آب دارد.

ریه ها بیشتر شبیه سیب‌اند و ۸۳ درصد آب دارند. حتی استخوان که ظاهرا خشک است ۳۱ درصد آب دارد. اگر ما کم و‌بیش از آب درست شده‌ایم و با آب احاطه شده‌ایم چرا آنقدر نیاز به آب خوردن داریم؟ خب ما هر روز دو‌تا سه لیتر آب از دست می‌دهیم با عرق کردن، ادرار و مدفوع و حتی دم و بازدم ساده.

این عملکردهای بدن برای بقا ضروری‌اند ولی باید آب از دست رفته جبران بشود. حفظ سطح متعادل آب برای پیشگیری کم‌آبی بدن یا مسمومیت با آب ضروری است که هر دوتایشان می‌توانند اثر مخربی بر سلامت کلی داشته باشند.

با شناسایی اولین علایم کم آبی گیرنده های هیپوتالاموس در مغز علامت می‌دهند تا هورمون ضد ادراری آنتی دایورتیک ترشح شود که در کلیه باعث می‌گردد کانالهای آکواپورین زیاد شود و آب ادرار را برگردانند به خون و جلوی دفعش را بگیرند و یک ادرار غلیظ و تیره تولید می‌شود.

کم آبی جدی باعث‌می‌شود انرژی، خلق رطوبت پوست و فشار خون بطور مشهود افت کند و علایم اختلال شناختی مثل حواس پرتی و خواب آلودگی بوجود بیاید. مغز کم‌آب خیلی بیشتر از یک مغز نرمال تلاش می کند تا به نتیجه مشابهی برسد. حتی حجم مغز بصورت موقت تا حد قابل مشاهده کم می‌شود.

پر آبی که با کاهش سدیم خون مرتبط است معمولا در اثر زیاد آب خوردن در مدتی کوتاه اتفاق می‌افتد.

قهرمانان ورزشی این برایشان زیاد اتفاق می افتد چون با عرق نمک از دست می‌دهند و آب خالص جبران نمک نمی کند و تنظیم آب و املاح در شرایط فیزیکی سخت بهم می‌خورد. مغز کم آب هورمون ضد ادراری را بالا می‌برد و برعکس مغز سیراب ترشح این هورمون را کم یا متوقف می‌کند. یون سدیم با رقیق شدن کم می‌شود و سلولهای بدن ورم می‌کنند.

در موارد شدید کلیه ها با دفع ادرار رقیق از پس این همه آب بر نمی‌آیند. احتمالا مسمومیت با آب رخ می‌دهد با علایمی مثل سردرد، استفراغ و در موارد نادر تشنج و مرگ ولی این حالت نادر و افراطی است. در شرایط نرمال روزمره حفظ سطح مطلوب آب برای مایی که دسترسی به آب شرب بهداشتی داریم سخت نیست.

برای مدتها می‌گفتند هشت لیوان در روز آب بخورید. این تخمین الان دقیقتر شده است. الان اتفاق نظر این است که میزان نیاز  آب بستگی داره به وزن و شرایط محیط . رقم پیشنهادی یک محدوده دارد. ۲.۵ تا ۳.۷ لیتر برای مردان بالغ و حدود ۲ تا ۲.۷ لیتر برای زنان.

این محدوده با سطح سلامت، میزان فعالیت سن و گرمای محیط تغییر می کند. هر چند آب سالم ترین گزینه است نوشیدنی های دیگر حتی آنهایی که کافئین دارند مثل قهوه و چای به بدن آب می‌رسانند و آب در غذاها حدود یک پنجم آب روزانه را تامین می کند.  میوها و سبزی‌ها مثل توت فرنگی، خیار و حتی کلم بروکلی بالای نود درصد آب دارند و مکمل مایعات لازم‌اند در عین حال مواد مغذی ارزشمند و فیبر هم دارند. آب کافی نوشیدن ساید حتی فواید دراز مدت داشته باشد مطالعاتی نشان داده که آب رسانی بهینه به بدن شانس سکته را کم می کند به کنترل دیابت کمک می‌کند و بطور بالقوه شاید شانس انواع خاصی از سرطان را کم کند.

دریافت میزان کافی مایعات تاثیر عمیقی دارد بر اینکه بطور روزمره چه احساسی دارید چطور فکر می کنید و چقدر کار موثر می توانید انجام دهید.

ترجمه: دکتر ایمان فانی