در ادامه بررسی تبعات عاطفی و روانی باور به جبر یا اختیار، پس از بررسی نظر نیچه درباره «عشق به سرنوشت» اکنون نقطه مقابل این دیدگاه را در اندیشه سارتر بررسی می‌کنیم و به موضوع بدباوری و خودفریبی می‌رسیم. آری گفتن به مکتوب و اجتناب ناپذیر آن‌گونه که نیچه توصیف می‌کرد، می تواند خلسه‌ای خیس از اشک به ارمغان آورد اما خلسه و سرگیجه دیگری هم هست: آن‌زمان که در لحظات سکوت و تنهایی نزد خود اعتراف می‌کنیم که می‌شد سرنوشت را طوری دیگری رقم بزنیم و هر چه مکتوب است را ما خود نوشته‌ایم.

آلبر کامو اگزیستانسیالیست مشهور میانۀ قرن بیستم است که زندگی را پوچ و بی‌معنی می‌دانست اما نا‌امیدی را جایز نمی‌شمرد. این ویدیو به اندیشه او می‌پردازد.

سارتر شاید مشهورترین چهره در اندیشه هستی گرایی باشد که بخاطر مناسباتش با سوسیالیستها جنجال برانگیز هم بوده است. این ویدیو به اندیشه سرگیجه و سبکی تحمل ناپذیر امکانات بیشمار در تعریف و آفربنش زندگی می‌پردازد.