مجموعه‌ای جذاب و مفید از 60 عدد فلش کارت مهربانی مدرسه زندگی آلن دوباتن به ابعاد 7 در 10 سانتی متر، یک رو متن و روی دیگر تصاویر زیبای مفهومی، بزودی منتشر می‌شود. به‌طور نظری، همۀ ما دوست داریم مهربان باشیم. در عمل، خیلی چیزها مانع راه می‌شود: خستگی، عصبانیت، تلخی... این کارت‌ها قرار است وجه بهتر ما را بیدار کنند. این کارت‌ها می‌دانند که ما با کج‌خلقی‌هایمان و افکار تاریکمان یکی نیستیم: این‌ها فقط وسوسه‌هایی هستند که گاه ما را مغلوب می‌کنند. این برگ‌ها، مجموعه‌ای از اندیشه‌ها را عرضه می‌کنند تا همدلی و دلسوزی را زنده سازند، آرام شویم و اشتهایمان برای بخشش زیاد شود. ما را برمی‌گردانند به همان کسی‌که ته دلمان می‌خواستیم باشیم و می‌دانیم که هستیم: مردمی مهربان. مدرسۀ زندگی، خود را وقف پرسش‌های بزرگ حیات کرده است. چطور استعدادهای بالقوه را محقق کنیم؟ آیا کسب‌وکار می‌تواند الهام‌بخش باشد؟ چرا اجتماع مهم است؟ آیا روابط باید یک عمر دوام بیاورند؟ ما جواب همۀ سوال‌ها را نداریم ولی چند اندیشۀ مفید طرح می‌کنیم که از فلسفه، ادبیات، روانشناسی و هنرهای تجسمی الهام یافته‌اند. تضمین می‌کنیم که این اندیشه‌ها محرک، سوال‌برانگیز، سیراب‌کننده و آرامش‌بخش باشند.

مجموعه‌ای از 60 عدد فلش کارت خود شناسی مدرسه زندگی آلن دوباتن به ابعاد 7 در 10 سانتی متر، بصورت پرسش و پاسخ دو روی کارت، با ترجمه ایمان فانی منتشر شد. سخت است فهمیدن این‌که ما کیستیم: چه می‌خواهیم؛ چه حسی داریم و چرا به گونه‌ای خاص واکنش نشان می‌دهیم. این ندانستن، می‌تواند دردسرساز شود زیرا ما را وارد روابط نادرست می‌کند. باعث می‌شود مشاغل نامناسب انتخاب نماییم و نابخردانه پول خرج کنیم. بی‌جهت نبود که سقراط همۀ پندهای فلسفی را در سه کلمه خلاصه کرد: «خود را بشناس.» این کارت‌ها قرار است به ما در خویشتن‌شناسی کمک کنند؛ طیفی از اندیشه‌ها و پرسش‌ها را پیش روی ما قرار می‌دهند که به فهم بهتر ما از خود می‌انجامد. مدرسۀ زندگی، خود را وقف پرسش‌های بزرگ حیات کرده است. چطور استعدادهای بالقوه را محقق کنیم؟ آیا کسب‌و‌کار می‌تواند الهام‌بخش باشد؟ چرا اجتماع مهم است؟ آیا روابط باید یک عمر دوام بیاورند؟ ما جواب همۀ سوال‌ها را نداریم ولی چند اندیشۀ مفید طرح می‌کنیم که از فلسفه، ادبیات، روانشناسی و هنرهای تجسمی الهام یافته‌اند. تضمین می‌کنیم که این اندیشه‌ها محرک، سوال‌برانگیز، سیراب‌کننده و آرامش‌بخش باشند.

مجموعه‌ای از 60 عدد فلش کارت اعتماد بنفس مدرسه زندگی آلن دوباتن به ابعاد 7 در 10 سانتی متر، یک رو متن و روی دیگر آثار نقاشان بزرگ، بزودی منتشر می‌شود. ما اغلب تصور می‌کنیم که باید با اندوخته و داشتۀ اعتماد‌به‌نفسمان کنار بیاییم. ولی این حکم قطعی نیست. اعتمادبه‌نفس کیفیتی است که می‌توان یاد گرفت و پرورش داد. این برگه‌ها بحث‌هایی آرام‌بخش و نیروبخش را پیش می‌کشند تا ما را برای چالش‌های کوچک و بزرگ زندگی آماده کنند. یادمان می‌آورند که زیادی تحت تأثیر دیگران قرار نگیریم؛ مواظبِ میلِ به خودزنی باشیم؛ بتوانیم غریبه‌ها را هم در لحظه‌های شرم‌آورشان تجسم کنیم؛ با خودمان مهربانانه‌تر حرف بزنیم و یادمان باشد که بزرگترین چیزی که باید از آن بترسیم گند زدن نیست، امتحان نکردن است.

ما اهمیت آرامش را فراموش نمی‌کنیم، ولی همیشه در خطریم که تسلّطمان را بر اوضاع از دست بدهیم. هر روز وسوسه‌ای است برای از کوره در رفتن: رفتار همسرمان، همکاران، بچه‌ها و کامپیوترها. حواس‌پرتی‌ها، نگرانی‌ها و ترس‌ها مدام رخ می‌دهند و ما را مضطرب و پریشان می‌کنند. این دسته کارت کوچک، یادآوری است رسا و زیبا دربارۀ این‌که با این استیصال چطور برخورد کنیم. این کارتها درست همان موقع که نیاز دارید، با قدرت بهترین وجه شخصیت شما را فرا می‌خوانند.

می توان تصور کرد که رنج حاصل از تنهایی در زندگی انسان کارکردی تکاملی داشته و درست مانند درد فیزیکی، یک زنگ خطر بوده است. به ویژه که عزلت گزینی در طی یک چرخه تشدید شونده به انزواطلبی بیشتر می انجامد. همه‌گیری درونگرایی و پسرفت مهارتهای اجتماعی می‌تواند خطرناک باشد.

آیا آدمهای باهوش تنهاترند؟ هوش موجب تنهایی می شود یا تنهایی ذهن را به کار می اندازد؟ می توان استدلال کرد که هوش عاطفی به دقت و توجه به جنبه‌های مخفی، معذب کننده و گاه ترسناک خویشتن منجر می‌شود و از این رو به تنهایی می انجامد. کسانی که بخواهند به سوالات سخت درباره خود و دیگران بپردازند، اغلب منزوی می‌شوند. این انزوا را باید گرامی شمرد یا از آن فرار کرد؟ چه مخاطبی جز اطرافیان می تواند ساعات تنهایی آدم باهوش را پر کند و آیا این مخاطبین همان کارکردهای مثبت روابط اجتماعی را دارا هستند؟ نقش هنر در این میان چیست؟

بسیاری از مشکلات روانشناختی به نحوه تربیت والدین باز می گردد. انسان وسوسه می شود که از والدین گله و شکایت کند و این مسائل را به روی آنها بیاورد...